این نشان می‌دهد ایران مشغول سرمایه‌گذاری روی کاهش تولید نفت اوپک است، اقدامی که ایران از آن معاف است تا بتواند سهم خود از بازار را پس بگیرد و خریدارانی جدیدی بیابد.

طی سه ماه گذشته تهران بیش از نیمی از نفت ذخیره‌شده در مخازن شناور خود را فروخته است. این ذخایر سبب شده بود بسیاری از نفتکش‌های ایران پر باشند. همزمان با مشکل فروش ذخایر در بازار اشباع شده جهانی دست و پنجه نرم می‌کرد.

بر اساس آمار مؤسسه تامسون رویترز، میزان نفتی که ایران در دریا ذخیره کرده بود، در آغاز اکتبر از ۲۹.۶ به ۱۶.۴ میلیون بشکه کاهش یافته است. پیش از این کاهش قابل توجه، سطح ذخایر در ۲۰۱۶ میلادی تغییر محسوسی نداشت، به طوری که آمار نشان می‌دهد میزان آن در اوائل سال گذشته ۲۹.۷ میلیون بشکه بوده است.

درحال حاضر نفت فروخته نشده ایران تنها در ۱۲تا 15 نفتکش از ناوگان ۶۰ فروندی ایران ذخیره شده است.  نفت ایران در ماه‌های اخیربیشتر خریداران آسیایی از جمله چین، هند و کره جنوبی و کشورهای آسیایی داشته است و همچنین کشورهای ایتالیا و فرانسه نیز جزو خریداران عمده نفت ایران در اروپا بوده اند.

ایران پس از اجرای برجام به دنبال کسب بازارهای جدید در اروپا از همچون کشورهای حوزه بالتیک و شرق و مرکز اروپا است. معافیت تهران از کاهش تولید روزانه ۱.۲ میلیون بشکه نفت طی شش ماه در اوپک برای ایران یک پیروزی به حساب می‌آید.

با این همه ایران در شرایطی که تولید نفتی‌اش پس از لغو تحریم‌ها در ژانویه گذشته، آرام آرام در حال رشد بود، به طور موفقیت‌آمیزی توجیه کرد که نباید تولید خود را محدود کند.گرچه توافق اوپک از اول ژانویه ۲۰۱۷ میلادی لازم‌الاجرا می‌شود اما منابع نفتی اعلام کرده‌اند‌، ایران تاکنون با ارائه تخفیف‌های کلان می خواسته است خریدارانی از سرتاسر گیتی را متقاعد کند با توجه به تصمیم اوپک برای کاهش تولید، برای زمستان نفت ذخیره کنند.

بزرگترین چالش موجود در ایران که باید مسئولان شرکت نفت به آن بیاندیشند و از تجربه پیشین درس بگیرند، نبود تجهیزات کافی برای ذخیره‌سازی نفت در خشکی است و در نتیجه ایران نمی‌تواند نفت استخراجی خود را نگه دارد. به همین دلیل تا پیدا شدن خریدار، روی ناوگان نفت‌کش‌های خود برای ذخیره‌سازی مازاد تولید اتکا می‌کرد که این امر با توجه به خواصیت خوردگی شدید نفت، سبب کاهش عمر مفید نفت کش های ایران نیز می شده است.